IJsland is een ervaring op zich: weer totaal anders dan alle ervaringen die we eerder opgedaan hebben. In een eerdere vakantie hebben we in Californie een aantal parken bezocht. Deze liggen relatief dicht bij elkaar, alles is goed geregeld (wegen, informatieborden, pendelbussen etc.) en de natuur die je daar te zien krijgt is best extreem te noemen. Het doet zelfs een beetje onwerkelijk aan, een soort van Disney of zoiets.
IJsland is totaal anders. Je zult relatief veel moeten rijden om dingen te zien: wij hebben zo'n 5000km gereden in twee weken. De bekende grote 'attracties' kun je natuurlijk wel op Internet en in reisgidsen vinden, maar verder zul je zelf op onderzoek uit moeten gaan: er staan langs de weg borden met rode letters en een 'friemeltje' en daar kun je dus iets 'moois' verwachten. Dat 'moois' kan van alles zijn, van waterval tot een onverharde weg met mooi uitzicht. Het kan mee- en het kan tegenvallen: soms stonden we echt te kijken van 'Is dit het nu of hebben we iets gemist??'
IJsland doet in zijn geheel best 'kil' aan. Bomen zie je bijna niet, ook weinig gecultiveerde aanplant in de steden. Veel ander groen is er niet en ook de steden en dorpen doen gewoon 'kil' aan. Huizen zijn vaak bekleed met golfplaten (ook de muren!) en je ziet er ook weinig mensen. Tja, een terrasje pakken doe je ook niet echt met die temperaturen. Het heeft meer weg van een soort van 'pool-nederzetting' dan van een gezellig dorp of stad. Zelfs de grote beroemde kerk in Reykjavik is gemaakt van 'koud' beton.
Reykjavik vanuit de toren van de kerk.
